
Niemand kan alles weten.
Het zou dus normaal moeten zijn om nederig genoeg te zijn om toe te geven dat je hulp nodig hebt.
Helaas is dat niet de wereld waarin we leven.
Zoveel mensen willen niet toegeven dat ze iets niet weten, omdat ze dat wel weten bang om er dom uit te zien .
Ze hebben het gevoel dat het uiten van kwetsbaarheid gelijkstaat met het toegeven van incompetentie.
Maar dat kan niet verder van de waarheid zijn.
Er is kracht en karakter voor nodig om toe te geven dat je iets niet weet en om hulp te vragen aan iemand die dat wel weet.
Het is een karaktereigenschap die redelijke mensen respecteren.
Eerlijk gezegd geven de meeste mensen er de voorkeur aan, omdat het betekent dat ze niet de rotzooi hoeven op te ruimen die ontstaat als iemand zich een weg probeert te banen door iets waarvan hij niet weet hoe het moet.
Hoe geef je dan nederig toe dat je iets niet weet? En hoe kunnen we een omgeving creëren waarin anderen het gevoel hebben dat ook toe te geven?
Dat zoeken we uit.
Praat met een erkende en ervaren therapeut, zodat u beter in staat bent toe te geven als u iets niet weet, als u daar op dit moment bang voor bent. Misschien wil je het proberen met iemand praten via BetterHelp.com voor kwaliteitszorg op de manier die het beste uitkomt.
6 manieren om toe te geven dat je iets niet weet:
1. Vermijd gokken. Wees in plaats daarvan direct en eerlijk.
Raad het niet. Als u het raadt, kunt u er zeker van zijn dat u het bij het verkeerde eind heeft, wat schade kan veroorzaken die moet worden gecorrigeerd, of u in verlegenheid kan brengen als mensen zich dat realiseren.
Het kan zijn dat u op uw werk te maken heeft met een cliënt die u probeert te helpen, maar dat u zich geen specifiek juridisch beleid kunt herinneren dat van toepassing zou zijn. Je kunt ernstige schade aanrichten als je een gok doet en het verkeerd doet.
Of misschien vraagt een vriend om jouw mening over een onderwerp waar jij geen kennis van hebt. Je wilt niet dat ze denken dat je onwetend en ongeïnformeerd bent, dus je waagt een gokje, maar raakt uiteindelijk in de war en spreekt jezelf tegen.
In situaties als deze is het het beste om de verleiding te weerstaan om te raden en eerlijk en direct te zijn over je gebrek aan kennis.
Afhankelijk van de situatie kun je iets zeggen als:
'Hé, kan ik een second opinion krijgen over
“Wauw, dat is fascinerend. Ik weet er niet genoeg van om er een gefundeerd oordeel over te kunnen geven, maar ik zou graag meer willen horen.”
2. Geef uitdrukking aan de bereidheid om meer over de situatie te weten te komen.
Mensen houden ervan om anderen te onderwijzen en te laten zien wat ze weten, vooral als het iets is waar ze een passie voor hebben.
U kunt daarop inspelen door uw bereidheid te uiten om te leren van iemand die weet wat u moet weten.
Deze aanpak kan ook de klap verzachten op de werkvloer, waar stress vaak voor negatieve reacties zorgt.
Probeer deze:
'Hoi! Ik begrijp dat je veel weet over
“Hm. Ik weet het niet. Laten we het samen bekijken.”
3. Gebruik humor waar nodig.
Humor is een uitstekende manier om een vraag te stellen en een landing glad te strijken.
Het helpt de spanning uit een situatie te halen, kalmeert de zenuwen en benadert het probleem nonchalant.
Het gevoel dat er minder op het spel staat, kan de situatie meer ontspannen maken, wat handig is in een werkomgeving waar de stress hoog kan oplopen.
Een lichte, vriendelijke interactie kan ervoor zorgen dat de situatie meer aanvoelt als een vriendschappelijke uitwisseling dan als een andere werkverantwoordelijkheid om mee om te gaan.
Poging:
“Ik vecht al een tijdje met
‘Nou, dat is mij een raadsel! Ik zal eens kijken of ik een antwoord voor je kan vinden.”
4. Vraag om advies over de situatie.
In plaats van rechtstreeks om hulp te vragen aan iemand die het misschien druk heeft, kunt u hem of haar vragen waar u de informatie kunt vinden waarnaar u op zoek bent.
Op die manier hoef je niet het gevoel te hebben dat je iets oplegt aan iemand die al onder water staat.
Het extra voordeel van deze aanpak is dat ze misschien besluiten dat het gewoon gemakkelijker is om u te laten zien wat u moet weten zonder dat u erom hoeft te vragen.
Het is een indirecte manier om hulp te vragen wanneer je die nodig hebt.
Toegegeven, directe communicatie leidt vaak tot de beste resultaten, omdat er duidelijk inzicht is in wat u nodig heeft. Maar soms is dat niet altijd de beste aanpak.
Probeer deze:
“Hé, ik heb een probleem met
hoe weet je of liefde echt is?
“Ik heb wat problemen met
5. Benadruk de complexiteit van het probleem.
Probeer je een ingewikkeld probleem op te lossen?
Als dat zo is, gebruik dat dan als een manier om toe te geven dat u niet weet wat u moet weten.
Er zijn tal van ingewikkelde concepten en taken die gemakkelijk fout kunnen gaan als u een belangrijk stukje informatie mist. Kies voor de aanpak door aan de juiste persoon te vragen of hij of zij over dat belangrijke stukje informatie beschikt.
Dit is een andere situatie waarin het veel beter is om het te vragen, in plaats van te raden als je het niet zeker weet.
Voor een complexe fout is vaak een complexe oplossing nodig, die tijdrovend of kostbaar kan zijn als u de fout maakt. Op de lange termijn ben je veel beter af als je het vraagt.
Probeer een van deze:
'Hoi. Ik heb het heel moeilijk met
“Ik ben niet zeker van de details van dat probleem, het is nogal complex. We moeten het beleid waarschijnlijk nog een keer controleren om zeker te zijn.'
6. Communiceer openlijk dat je het gewoon niet weet.
Niemand kan alles weten. Van niemand mag worden verwacht dat hij alles weet.
Zo werkt het niet altijd, maar we hopen wel dat het zo kan zijn. Toch is het erkennen van je beperkingen een goede manier om het onderwerp aan te snijden.
Je bent misschien bang voor die kwetsbaarheid, maar het is oké om gebreken te hebben .
Deze aanpak is een directe manier om uw punt duidelijk te maken en om hulp te vragen. Het is ook een van de minst ingewikkelde manieren waarop u om hulp kunt vragen.
Je zou zoiets kunnen zeggen als:
“Ik weet niet hoe ik
“Ik denk niet dat ik weet hoe ik dat moet doen. Waarom komen we er niet achter?”
Professionele hulp zoeken bij een van de therapeuten van BetterHelp.com kan zeer effectief zijn om u te helpen begrijpen waarom u er zo afkerig van bent toe te geven dat u iets niet weet, en om die mentale blokkade te overwinnen.
Hoe u een omgeving kunt creëren waarin anderen hun beperkingen kunnen toegeven
In een ideale wereld zou toegeven dat we iets niet weten heel gewoon zijn en niet iets waar mensen zich voor schamen.
Maar helaas zijn we er nog niet helemaal.
Dus hoe kunnen we een omgeving creëren waarin iedereen zich op zijn gemak voelt, zijn beperkingen erkent en om hulp vraagt?
Druk dankbaarheid uit om vertrouwen en een open dialoog op te bouwen.
Wanneer u dankbaarheid uitdrukt, bouwt u een positieve en waarderende toon in uw gesprek op.
Je toont respect voor nieuwsgierigheid door de persoon te erkennen met dankbaarheid voor de interactie met jou.
Door op deze manier dankbaarheid te uiten, ontstaat er een sfeer van samenwerking waarin mensen zich op hun gemak voelen om hun kennis te delen en vragen te stellen.
Dankzij de gevarieerde vaardigheden kan een team een probleem vaak effectiever aanpakken dan een individu.
Het openlijk uiten van uw dankbaarheid is een manier om nederigheid te tonen, uw beperkingen te erkennen en uw relaties te versterken.
Probeer deze:
“Ik waardeer uw vraag. Het zette mij aan het denken over enkele van mijn verbeterpunten.”
'Bedankt voor het vragen! Het is een geweldige kans om iets nieuws te leren.”
Deel uw relevante persoonlijke ervaringen.
Anderen waarderen de eerlijkheid van kwetsbaarheid, hoe groot of klein ook.
U bent beter herkenbaar als u een relevante persoonlijke ervaring deelt waarin u geen antwoord weet, omdat dit aantoont dat u net zo menselijk bent als de luisteraar. Dat is handig als u zich geïntimideerd voelt terwijl u met een expert spreekt, of als een beginneling met u praat over uw expertise.
Persoonlijke ervaring kan ook context bieden die een boek niet kan bieden. Er is een reden dat veel beroepen stages of on-the-job training vereisen. En die reden is dat er sommige dingen zijn die je gewoon niet uit een boek kunt leren.
Leren over verwondingen en het menselijk lichaam uit een leerboek is bijvoorbeeld heel wat anders dan een medische noodtechnicus zijn die iemand langs de kant van de weg in leven probeert te houden na een auto-ongeluk.
Om de beste oplossing te krijgen, zou je idealiter zowel boekenkennis als ervaring nodig hebben om in die situatie te helpen.
Misschien vindt u het veel gemakkelijker om de kenniskloof tussen u en uw gesprekspartner te overbruggen met relevante persoonlijke anekdotes.
Bijvoorbeeld:
“Ik weet uit persoonlijke ervaring dat ik door eerlijk te zijn over het niet weten, waardevolle inzichten van anderen kan krijgen.”
“Ik weet nog dat ik een soortgelijk probleem had. Het heeft mij geholpen te beseffen hoe belangrijk het is om open te staan voor leren.”
Blijf openstaan voor nieuwe ervaringen en leermogelijkheden.
Een ruimdenkende houding maakt je ontvankelijk voor nieuwe informatie en andere perspectieven, wat essentieel is voor het vergroten van je begrip van verschillende onderwerpen.
Niemand kan alles weten. Daarom wil je ontvankelijk zijn voor nieuwe informatie die je bestaande aannames of overtuigingen kan veranderen.
Door voortdurende verbetering kunnen u en de mensen met wie u werkt, gaandeweg samen uw kennis en vaardigheden opbouwen. Dat kun je niet doen als je geen open geest hebt en niet bereid bent om te leren en je aan te passen.
Leren in een samenwerkingsomgeving helpt teamwerk te bevorderen, omdat groepsleden zich prettiger voelen om met elkaar te delen en van elkaar te leren.
Om te laten zien dat u openstaat voor nieuwe leermogelijkheden, kunt u het volgende proberen:
“Laten we samenwerken en hieraan werken. Ik hoor graag uw suggesties en inzichten.”
“Ik waardeer je inbreng! Je hebt me veel stof tot nadenken gegeven.”
Moedig vragen aan. Het helpt iedereen zwakke punten te identificeren.
Het aanmoedigen van vragen opent mogelijkheden voor communicatie.
Andere mensen moeten weten dat zij vragen kunnen stellen of om opheldering kunnen vragen en dat u dat niet doet boos worden als iemand je corrigeert .
Zelfs experts weten niet alles. ‘Goede’ experts weten meestal genoeg om te beseffen hoeveel ze niet weten. Ze maken gebruik van communicatiemogelijkheden om meer te leren.
Het stellen van vragen stimuleert de nieuwsgierigheid.
Een nieuwsgierige groep staat meer open voor het verkennen van dingen die ze niet weten en ondersteunt elkaar bij het leren.
Door vragen te stellen, laat u aan de anderen zien dat u betrokken bent en geïnteresseerd bent in wat zij te zeggen hebben. Het creëert een samenwerkingsomgeving waarin niemand als onwetend wordt aangemerkt – inclusief uzelf!
Een ander groot voordeel van het aanmoedigen van vragen is dat het de mogelijkheid biedt om informatie en vragen die iedereen heeft te verduidelijken.
Bijvoorbeeld:
“Als er iets onduidelijk is, stel dan gerust vragen! We moeten ervoor zorgen dat we een duidelijk begrip hebben.”
“Ik heb misschien niet alle antwoorden, maar jouw vragen helpen me te identificeren waar ik meer kan leren.”
Ter afsluiting…
Het vermogen om nederig toe te geven dat je iets niet weet, is een krachtige vaardigheid die openheid, eerlijkheid en leren bevordert.
Door nederigheid kunt u gemakkelijker uw beperkingen erkennen, waardoor u begeleiding krijgt die tot grotere groei leidt. Het nastreven van kennis is tenslotte een eindeloze reis.
Moedig vragen aan, blijf open van geest en spreek dankbaarheid uit aan degenen die met u meereizen.
Door dit te doen moedig je niet alleen de nieuwsgierigheid aan, maar bouw je ook relaties op met de mensen om je heen.
Een omgeving die vragen aanmoedigt en het onbekende omarmt, opent deuren voor iedereen om te leren.