We gaan verder waar we gebleven waren bij deel één. (klik hier om deel 1 te lezen)
3) De geboorte van 'Hollywood' Hulk Hogan
wanneer keert finn balor terug naar wwe
Hulk Hogan was een fenomeen in de jaren 80. Hij was veel meer dan een worstelaar, veel groter dan een entertainer. Hulk Hogan vertegenwoordigde alles, van Uncle Sam tot de Verenigde Staten, tot Superman voor kinderen, tot een inspiratie voor al zijn 'Hulkamaniacs'. Zijn slogan 'neem je vitamines, zeg je gebeden op en drink je melk' fascineerde miljoenen mensen over de hele wereld. Hulk Hogan nam deze kleine organisatie genaamd de World Wrestling Federation en maakte er een wereldwijde moloch van. Met Vince Mcmahon vormde hij de meest wrede, meedogenloze en ingenieuze samenwerking, met als doel letterlijk groter te worden dan het leven. En dat deed hij; Hulk Hogan werd een once in a lifetime superster en hij bereikte iets dat alleen Austin later kon repliceren - de grootste professionele worstelaar in de branche worden, miljoenen binnenhalen en de massa bereiken. Maar niet elke worstelfan hield van Hulk Hogan. Er waren traditionele worstelfans die niet konden zien wat Hogan en Vince met het bedrijf deden. Hogan was min of meer de John Cena van de jaren 80; behalve dat er toen nog geen internet was en geen enkele vuile plaat de inside scoop kon bieden, of zelfs maar kon bewijzen dat de 'Pro Wrestling'-business niet echt was. En dus vonden de traditionele fans zijn act saai, repetitief en een test van hun intelligentie.
Dat veranderde allemaal in ’96, toen er iets onvoorstelbaars gebeurde. Nash en Scott kwamen naar WcW en beweerden dat ze het bedrijf overnamen en loyaal waren aan het 'andere' bedrijf (wat WWF was, aangezien WWF en WcW betrokken waren bij de maandagnachtoorlogen). En tegen die tijd vond Hulk Hogan het moeilijk om zichzelf opnieuw uit te vinden. Per slot van rekening was hij op dit punt saai en voorspelbaar, en er moest iets gebeuren om dat te veranderen. En wat gebeurde er die nacht tijdens Bash at the Beach? Het enige dat de worstelwereld het meest nodig had. Een van de meest schokkende incidenten tot die datum, en de geboorte van een van de coolste facties in de worstelgeschiedenis. Hulk Hogan zette de fans aan en sloeg de handen ineen met Nash en Hall, en vormde zo de 'Nieuwe Wereldorde' of gewoon 'NWO'. Om te laten zien hoe belangrijk dit evenement was, versloeg WcW de vlaggenschipshow van WWF, maandagavond RAW, gedurende 84 opeenvolgende weken! Dat is ongeveer anderhalf jaar! WcW slaagde er niet in de laatste spijker in de kist van het WWF te duwen, maar ze hadden ze op de mat. De geboorte van Hollywood Hulk Hogan kwam als een welkome afwisseling voor WCW en de worstelwereld in het algemeen, en de timing kon niet perfecter zijn! Nash en Hall kwamen naar WcW van het WWF, en ze namen het bedrijf over tegen de fans en de andere worstelaars, en sloegen de handen ineen met misschien wel een van de grootste professionele worstelaars aller tijden. Als je zegt 'op het juiste moment', kon je hier geen beter moment voor vinden, en de Monday Night Wars zijn hier net begonnen, en het was een genot om na deze periode een worstelfan te zijn.

2) Mohammad Hassan's ongeluk
hoe kom je tot een koppige man?
Ze zeggen soms dat als je je rol te goed speelt, je in een slechte situatie terechtkomt. Iets soortgelijks overkwam een van de meest veelbelovende talenten in het midden van de jaren 2000. Mohammad Hassan, met Daivari, was een van de meest gehate hakken in de geschiedenis van het professionele worstelen. Hassan speelde het karakter van een Arabische Amerikaan en speelde zijn rol tot in de perfectie, of zelfs beter dan dat! Binnen een korte tijd na zijn debuut was hij een serieuze kanshebber voor de World Heavyweight titel. De man was solide in de ring en zijn promo's waren geweldig. Hij zou elke week naar buiten komen en de Amerikanen de schuld geven van wat er in Irak is gebeurd. Zijn stroman, Daivari, was ook overtuigend. Deze twee vormden destijds het meest gehate duo in het professionele worstelen.
Terugkerend naar het begin, vond Vince Mcmahon het heerlijk om geld te verdienen wanneer de gelegenheid zich voordeed. Toen de Verenigde Staten Irak binnenvielen, was er een kans om een man binnen te halen die anti-Amerikaans was – tegen de Verenigde Staten en voor Irak. Hij had dit eerder gedaan, met jongens als Iron Sheik en Sgt Slaughter. Zelfs de hielloop van de Hart Foundation bestond uit het constant bashen van de Verenigde Staten. Maar Vince realiseerde zich niet dat deze keer de toestand te realistisch zou worden en de grens met het Hassan-personage zou overschrijden. Hassan werd al snel de hoogste hak in het bedrijf, en zoals elke verstandige beslissing, zou hij binnenkort worden gekroond tot de volgende wereldkampioen zwaargewicht en gecementeerd worden als de hoogste hak van het bedrijf, en dat alles voordat hij zelfs maar 25 was! Hij was enorm getalenteerd en wist wat hij zei / deed in de ring, en dat kost veel moeite en talent. Maar een bepaalde aflevering op Smackdown! keerde zijn fortuin.
Hassans snelle opkomst tot roem was ook de reden voor zijn ondergang. In een aflevering die dinsdag werd opgenomen en later die week uitgezonden zou worden, bracht Hassan enkele gemaskerde mannen mee om de Undertaker aan te vallen, en hem later 'verstikt'. Na de opnames was er een ongelukkig bombardement in Londen en WWE had geen tijd om de beelden te bewerken. Wat daarna gebeurde, was een serieuze reactie van de media en WWE moest snel terugkomen. Het enige wat ze hadden kunnen doen, was het Hassan-personage vermoorden en het van de tv halen. En dat was wat er gebeurde. Hij werd van de tv gehaald, teruggestuurd naar de ontwikkelingsafdeling en werd later vrijgelaten. Dit toont aan dat de timing niet altijd gunstig is, maar ook verantwoordelijk kan zijn voor de ondergang in de worstelwereld.

1) De opkomst van Steve Austin tot roem
Elke worstelfan weet wie Stone Cold Steve Austin is. Austin is misschien wel de grootste naam in het professionele worstelen, ook al ging hij ongeveer tien jaar geleden met pensioen. Maar weinigen beseffen dat Austin tot ongeveer anderhalf decennium geleden relatief onbekend was, tot hij in ECW zat. Toen Vince Austin inschreef om mee te doen aan het WWF, waren de mensen moe van dezelfde oude verhaallijnen, dezelfde oude mensen en dezelfde oude wedstrijden. Er moest iets anders. De wereld van worstelen in het algemeen had een redder nodig, iets wat gelijk staat aan wat CM Punk ons in 2011 gaf. Maar het was midden jaren 90 en de worstelwereld was in zekere zin niet zo intelligent als nu. Maar er was één man nodig, slechts één ding om het naar grotere hoogten te stuwen. En die ene man was Stone Cold Steve Austin.
Austin was een solide technicus en een geweldige microfoonwerker. Hij kon een geweldige promo maken, en dus had hij alles. Alles wat hij nodig had, was een goed gedefinieerd karakter, en dat was wat Vince hem gaf. Vince bracht iets voort dat betrekking had op het publiek in het algemeen. Het midden-Amerika had een rolmodel nodig. Mensen haatten hun baan, vooral vanwege hun bazen, en Vince was intelligent genoeg om dat op te nemen en toe te voegen aan het karakter van Austin, en wat eruit kwam was het beste wat ooit met professioneel worstelen is gebeurd. Steenkoud was geboren; het personage had een doel en de mensen kregen wat ze wilden. Ze leefden door Austin, ze luchtten door Austin en ze geloofden in Austin. En als je dat kunt doen, kun je iets creëren dat maar één keer kan gebeuren in dit bedrijf. Je maakt geschiedenis.
hulk hogan en geile savage
De reden dat dit werkte, was opnieuw vanwege de timing. Dit bewijst zonder enige twijfel hoe belangrijk het is dat de stukjes in elkaar vallen en iets heel gewoons creëren. Wanneer gebeurt zoiets weer? Het kan in een week, een maand, een jaar of in een decennium gebeuren. Maar dat is het mooie ervan. De timing en het verrassingselement zorgen ervoor dat dingen werken in het bedrijf. En dat is wanneer we echt onze tijd en geld besteden aan het kijken naar iets waar we echt door gefascineerd zijn. En daarom is worstelen als Hollywood, en toch zo compleet anders.