De intercontinentale titel heeft een duidelijke lijn sinds Pat Patterson de inaugurele kampioen werd na het winnen van een fictief toernooi in Rio de Janeiro. In tegenstelling tot de Heavyweight-titel in de WWE die verschillende incarnaties heeft doorgemaakt en in tweeën is gesplitst om tegemoet te komen aan de merksplitsing, is er zelden met de IC-titel geknoeid, afgezien van een paar ontwerpwijzigingen.
Wie is de grootste intercontinentale kampioen aller tijden? Velen beschouwen Randy Savage's iconische 414-daagse run als de beste, vooral gezien het feit dat het eindigde met een vijfsterrenklassieker tegen Ricky Steamboat in WrestleMania 3.
Hoe zit het met de Honky Tonk Man met zijn record van 454-dagen regeerperiode? of Pedro Morales en zijn twee titels die een record van 619 dagen duurden (gecombineerd)? Hoewel er geen duidelijk antwoord is, gaat dit artikel in op de worstelaars die het hoogste aantal keren de IC-titel hebben gewonnen.
Dit garandeert niet dat de worstelaars die op de lijst voorkomen inderdaad de grootste IC-kampioenen aller tijden zijn. Een goed voorbeeld: zowel de Honky Tonk Man als Randy Savage wonnen de titel slechts één keer, maar ze regeerden allebei voor een langere periode met de titel dan de man die het record heeft voor het winnen van de titel het vaakst.
#5 Rob Van Dam - 6

RVD heeft 6 keer de IC-titel gewonnen
We beginnen de lijst met Rob Van Dam die 6 keer de IC-titel heeft gewonnen. Terwijl dat hem op # 5 plaatst in termen van regeerperiode, staat hij pas op # 25 gezien de cumulatieve dagen die hij als kampioen doorbracht. Slechts één van zijn zes runs duurde meer dan twee maanden, maar Van Dam bracht wel een zeker prestige aan de titel toen hij William Regal versloeg om het te winnen bij WrestleMania 18.
Het regime van RVD kwam op een moment dat het kampioenschap een veelgevraagde secundaire titel was en Mr.Monday Night in deze periode sterk werd geboekt. Van Dam had titelvetes met onder meer Eddie Guerrero, Chris Benoit, Shelton Benjamin en Chris Jericho - hij zou de titel aan hen allemaal laten vallen, maar zou ook de titel terugkrijgen en die vetes winnen.
Van Dam zou in 2003 ook een jonge Randy Orton overdragen tijdens diens 'Legend killer' persona, waarbij hij de riem aan Orton liet vallen in een brute wedstrijd. De titelrubriek gaf een kickstart voor Ortons singlescarrière, maar Van Dam speelde de sympathieke babyface-rol tot in de perfectie.
Van Dam's laatste intercontinentale heerschappij kwam 13 jaar geleden, net voordat WWE hem naar de hoofdrol van het evenement duwde met die gedenkwaardige Money in the Bank cash-in tegen John Cena bij ECW One night stand. RVD heeft misschien niet lang op die plek kunnen blijven, maar hij heeft zeker zijn sporen verdiend in het bedrijf.
vijftien DE VOLGENDE