De man geboren met een zilveren lepel in zijn mond versus de zoon van een loodgieter. De rechthebbende rijke man versus de gewone man. De natuurjongen versus de Amerikaanse droom. Als dat niet tot je verbeelding spreekt, dan is worstelen niets voor jou.
Ric Flair en Dusty Rhodes zijn twee van de beste die ooit een paar worstellaarzen hebben aangetrokken. En het feit dat ze volledig tegengesteld aan elkaar waren, betekende dat de twee uiteindelijk een epische rivaliteit kregen.
Dusty was de perfecte tegenhanger van Flairs opschepperige hielkarakter. De twee stammen uit een tijd waarin werd gedacht dat profworstelen een legitieme sport was. De mensen beschouwden deze mannen niet als personages die ze nu speelden. Zo hing het publiek aan elk woord dat ze zeiden en elke beweging die ze maakten. En het was magie.
Maar Flair en Dusty waren niet alleen rivalen binnen de vierkante cirkel, ze speelden ook buiten de ring een spelletje one-upmanship. Dit verhaal werd gedeeld door worstellegende en Flair's Four Horsemen-maat, Arn Anderson, in een interview na het overlijden van Dusty Rhodes in 2015.
hoeveel is Henry Winkler waard?
Beide mannen waren in de loop der jaren hechter geworden.
Hoewel Flair altijd bekend stond als de man die veel geld uitgeeft aan Rolex-horloges en limousines, weten we niet dat Dusty dezelfde bestedingspatronen had buiten de ring. Anderson onthult in het interview hoe beiden vroeger constant probeerden elkaar te overtreffen.
hoe het vertrouwen van de vrouw te herwinnen na liegen?
Als Flair een Rolex kocht, zou Dusty een duurdere Rolex krijgen. Als de een een huis kocht, kreeg de ander een groter huis. Het verhaal wordt hilarisch als wordt onthuld dat Dusty een Mercedes heeft gekregen waarin hij niet eens kon passen, alleen maar omdat Flair een eigen Mercedes had.
Het interview eindigt met een knaller wanneer Anderson het verhaal vertelt van zowel Flair als Rhodes die in bontjassen opduiken in de hitte van Las Vegas, alleen omdat geen van beiden door de ander overtroffen wilde worden.
Dat waren de wilde dagen van pro-worstelmensen. Het is veilig om te zeggen dat zo'n periode nooit meer terug zal komen. Maar we kunnen die herinneringen herbeleven. Lang leve Ric Flair. En rust in vrede, Stoffig Rhodos.
