Als je aan een ‘echte man’ denkt, welke eigenschappen komen dan in je op?
Actiehelden, die slaan in plaats van communiceren? Of strenge vaderfiguren die nooit emoties uiten?
Laten we eens kijken naar 10 manieren waarop verouderde ‘echte man’-verwachtingen ernstig schadelijk zijn voor mannen van alle leeftijden:
1. Het suggereert dat mannen hun emoties moeten onderdrukken.
Als je een man ziet huilen, zullen mensen vaak het respect voor hem verliezen.
Er wordt van ons verwacht dat we onze emoties onderdrukken en stoïcijns en gelijkmatig blijven, ongeacht wat we ervaren. Ondertussen wordt er ook van ons verwacht dat we emotioneel beschikbaar zijn voor onze partners en aanhankelijk zijn voor onze kinderen.
Deze opeenstapeling van verwachtingen kan bijna iedereen over de rand drijven.
Huilen wordt als zwak gezien, net als om hulp vragen wanneer dat nodig is. Dit leidt ertoe dat veel mannen alleen lijden onder geestelijke en lichamelijke gezondheidscrises.
Mannen uit het verleden worden geprezen omdat ze hun last in afzondering droegen, in plaats van de mensen om hen heen te ‘belasten’. Er wordt gesuggereerd dat het delen van ellende geen ruggengraat is, en dat echt sterke mannen hun bovenlip stijf zullen houden en door zullen gaan.
Het is dan ook geen verrassing dat mannen drie keer zoveel kans hebben om zelfmoord te plegen dan vrouwen, en daarbij de neiging hebben om drastischer actie te ondernemen.
2. Het moedigt agressie aan.
met wie is decaan Ambrosius getrouwd?
Films, tv-series, games en boeken met mannelijke hoofdpersonages gebruiken vaak geweld als primaire oplossing.
Dit kan vallen onder de kop 'Eerst schieten, later vragen stellen', maar omvat ook mannen die elkaar slaan vanwege waargenomen beledigingen.
Ondertussen heeft een gezonde conflictoplossing geen prioriteit.
Bovendien, als jonge mannen, die woeden van testosteron en emotie, elkaar uithalen en slaan, wordt dat weggeredeneerd met ‘Jongens zullen jongens zijn’.
Ze leren geen gezondere manieren om met hun emoties om te gaan, zoals mediteren, praten, sporten, enzovoort.
Als gevolg hiervan leren ze nooit hoe ze hun innerlijke stormen moeten beheersen en kunnen ze in ernstige problemen terechtkomen als onderdrukte emoties te veel worden om mee om te gaan.
3. Het beperkt zelfexpressie.
Als het gaat om ideeën over mannelijke creativiteit, lijken aanvaardbare opties onder meer timmerwerk, smeden, leerbewerking en het maken van kunstaas voor vliegvissen.
Jongens die muziek componeren, grafisch ontwerpen, schilderen of dansen worden daarentegen gezien als saai en onmannelijk.
Toch zijn enkele van de meest ongelooflijke artiesten en artiesten aller tijden mannelijk geweest.
Het devalueren van het kunstenaarschap van mannen is enorm schadelijk en beperkt onze creativiteit ernstig.
Wat voor wereld zou het zijn zonder mannen als Picasso en Baryshnikov?
4. Het bevordert giftige mannelijkheid.
Er is veel spot met alles dat niet past bij de persoonlijkheid van de 'echte man'. Hoe vaak hebben jongens laster gekregen van vrienden als ze iets aardigs of liefs durfden te waarderen?
Verouderde opvattingen over wat het betekent om een man te zijn, verheffen zowel homofobie als vrouwenhaat tot een kunstvorm.
Ze impliceren dat alles wat als vrouwelijk wordt beschouwd reden tot spot is. Denk aan zinnen als ‘Hij slaat als een meisje’. Of iemand vragen of het zijn ‘tijd van de maand’ is waarop hij zijn verdriet uit.
Dit soort giftige mannelijkheid bevordert niet alleen homofobie en vrouwenhaat, maar houdt ook de genderongelijkheid in stand.
Er bestaat een onuitgesproken (maar soms uitgesproken) overtuiging dat vrouwen niet zo slim of capabel zijn als mannen, terwijl ze tegelijkertijd emotioneler zijn dan zij. Het wordt gebruikt om te rechtvaardigen dat hen leiderschapsrollen worden ontzegd, en om hen te overbelasten met traditioneel huishoudelijk – en vaak onbetaald – werk.
Dit is schadelijk voor alle betrokkenen. Elk individu heeft zijn sterke punten en essentiële kennis die hij aan anderen kan overbrengen, ongeacht zijn of haar chromosoomcombinaties.
wanneer is nadat we uitvielen?
5. Het moedigt seksuele agressie aan.
Van mannen wordt verwacht dat ze het nastreven doen in intieme relaties, zoals het maken van de eerste stap met een potentiële minnaar.
Er wordt in wezen van ons verwacht dat we paranormaal begaafd zijn, zodat we op natuurlijke wijze kunnen zien wanneer vrouwen in ons geïnteresseerd zijn, en ook welke precieze benadering iedereen het liefst zou willen voelen om de juiste balans tussen vleierij en veiligheid te vinden.
Het is een zwak koord om te lopen en leidt vaak tot misverstanden, frustratie en schade aan beide kanten.
Jongens krijgen te horen dat alleen verliezers het gemakkelijk opgeven, dus achtervolgen ze meedogenloos vrouwen die hebben aangegeven niet geïnteresseerd te zijn.
Op dezelfde manier zouden jongens die zijn opgegroeid met het kijken naar porno in plaats van te leren over gezonde seksualiteit, kunnen denken dat agressie in bed iets is waar alle vrouwen van houden.
Dit schaadt zowel hun partners als zichzelf. Ze krijgen een slechte reputatie in hun sociale kring en eindigen alleenstaand en eenzaam, zonder te begrijpen wat ze verkeerd hebben gedaan.
6. Het schept onrealistische fysieke verwachtingen.
Niet alleen vrouwen worden overspoeld met beelden en verwachtingen over onbereikbare, ideale lichaamstypes.
Als iemand als een ‘echte man’ wordt beschouwd, wordt van hem verwacht dat hij langer is dan 1,80 meter, met duidelijk gedefinieerde spieren, een volle haardos en een merkbaar gebrek aan lichaamshaar.
Zoals u zich kunt voorstellen, zijn deze verwachtingen niet bijzonder gezond voor het zelfbeeld van welke man dan ook, en velen beschadigen zichzelf ernstig als ze proberen deze verwachtingen waar te maken.
Sommige kleinere mannen ondergaan ondraaglijke chirurgische ingrepen om hun schenen te verlengen, zodat ze een paar centimeter extra lengte kunnen winnen. Terwijl anderen zichzelf uithongeren of tot het ongezonde uiterste trainen om het spierstelsel te ontwikkelen waarvan zij denken dat anderen dat van hen willen.
7. Het ondermijnt de rol van het ouderschap.
Hoeveel jongens ken je die hebben gesproken over het ‘oppassen’ van hun eigen kinderen?
De traditionele opvattingen over wat een ‘echte man’ inhoudt, schuwen het ouderschap over het algemeen ten gunste van het zijn van een koud, afstandelijk hoofd van het gezin wiens verantwoordelijkheden bestaan uit het winnen van brood en discipline.
Dit legt op oneerlijke wijze alle lasten van de kinderopvang op de schouders van de moeder, wat de relatie schaadt en verhindert dat de mannen een goede band met hun kinderen kunnen opbouwen.
Sommige mannen vinden het zelfs mannelijker om meerdere kinderen te hebben bij verschillende vrouwen en hen hun kinderen te laten opvoeden in plaats van op een gezonde, liefdevolle manier co-ouderschap te hebben.
In werkelijkheid zijn veel mannen veel zorgzamer dan hun vrouwelijke partners, maar voelen ze zich ervan weerhouden deze eigenschappen te belichamen vanwege de minachting die ze van anderen kunnen krijgen.
8. Het belemmert de persoonlijke ontwikkeling.
Er zijn veel gevoelige, zorgzame mannen die dolgraag een carrière als leraar, verpleegkundige of psycholoog zouden willen hebben.
ben ik te aanhankelijk aan mijn vriendje?
Helaas, omdat deze lange tijd als ‘vrouwelijke’ bezigheden werden beschouwd, schuwen deze mannen deze carrièrepaden ten gunste van degenen die ze niet willen, zoals technische of militaire functies.
De opvattingen van anderen over mannelijke en vrouwelijke rollen kunnen hen ook van deze banen weerhouden.
Scholen nemen bijvoorbeeld vaker vrouwelijke leraren aan dan mannelijke, en mannelijke kinderverpleegkundigen worden mogelijk over het hoofd gezien ten gunste van hun vrouwelijke tegenhangers.
Als zodanig worden veel mannen verhinderd hun dromen te volgen vanwege de vooroordelen van anderen.
9. Het versterkt homofobie.
‘Echte mannen’ zijn er in allerlei maten, vormen, kleuren en geloofsovertuigingen, en dat geldt ook voor degenen die zich tot andere mannen aangetrokken voelen.
Helaas belasteren verouderde definities van mannelijkheid homoseksualiteit en moedigen ze soms zelfs agressie of geweld jegens homomannen aan.
In wezen wordt alles wat buiten het bereik van de waargenomen heteronormaliteit valt, bespot en veroordeeld als minder mannelijk, wat belachelijk is voor iedereen die ooit een leren vader van 1,80 meter met een baard is tegengekomen.
In werkelijkheid respecteert een ‘echte man’ de neigingen van anderen – of deze nu religieus, politiek of seksueel zijn. Ze zullen niet noodzakelijkerwijs aspecten vieren waar ze het niet mee eens zijn, maar ze accepteren ze toch.
10. Het moedigt ongezonde concurrentie aan.
Veel mannen werden als kind tot competitieve sporten gedwongen en leerden dat winnen alles is, in plaats van de nadruk te leggen op plezier en eerlijk spel.
Deze vroege conditionering bevordert ongezonde concurrentie en creëert mannen die winnen belangrijker vinden dan gezonde relaties.
Ze domineren uiteindelijk elke situatie waarin ze zich bevinden. Ze praten bijvoorbeeld over anderen heen tijdens werkvergaderingen, zien elke discussie als een gevecht om te winnen en negeren partners die niet in de rij staan zoals gewenst.
Door dit te doen verliezen ze het respect van mensen en lopen ze oprechte, liefdevolle partnerschappen mis.
Mensen respecteren degenen die met hen samenwerken als gelijken, als onderdeel van een gemeenschap. Ze houden niet van degenen die hen met geweld proberen te onderwerpen.
—–
Het Latijnse woord “ voor ' middelen ' man ' en is de basis van 'deugd'.
Wat ‘deugd’ inhoudt, zal voor ieder individu verschillen.
Je kunt je eigen versie cultiveren van wat een ‘echte man’ maakt – volgens jouw eigen normen, en niet volgens de verouderde definitie van iemand anders.
