Het leven heeft voor jou geen hoogtepunt bereikt, tenzij jij geloven het heeft.
Ik zal je mijn leeftijd niet geven, maar wat ik zal zeggen is dat ik geen piepkuiken ben. Ik heb me vaak afgevraagd wanneer ik op het punt sta aan iets nieuws te beginnen: 'Ben ik hier te oud voor?'
Naarmate ik ouder word, groeit de onwil om nieuwe dingen te proberen, omdat ik die knagende stem in mijn achterhoofd hoor zeggen: 'Je bent te oud, het heeft geen zin om nu te beginnen, je zou wel twintig moeten zijn om er kans op te maken. ”Het kost veel meer moeite om die stem elke dag naar beneden te duwen, maar dat doe ik wel.
Waarom?
Ik doe het omdat het leven van mijn beste leven niet draait om 'geschikt zijn voor de leeftijd', het gaat om echt Het beste uit het leven halen en doen wat ik in dit leven wil doen, want alles wat ik heb is nu Ik heb misschien veel morgen, misschien heb ik er één - dus de beste manier van handelen is te doen wat mij vandaag vreugde schenkt.
Leeftijd is relatief. Kun jij op 70-jarige leeftijd een supermodel zijn? Waarschijnlijk niet. Kun je op 50-jarige leeftijd beginnen met trainen voor de Olympische Spelen in een sport die je nog nooit eerder hebt geprobeerd? Het meest eerlijke antwoord is nee. Er zijn grenzen, maar nogmaals, hoewel je misschien niet de volgende Michael Phelps of GiGi Hadid bent, wil dat nog niet zeggen dat je je dromen niet kunt nastreven omdat het niet langer maatschappelijk 'geschikt is voor de leeftijd'.
Ik verafschuw die term, 'geschikte leeftijd.' Het is de grootste zaaier van twijfels en de moordenaar van dromen. Zoals een soort Goudlokje die laatste kom pap probeert, zijn we geconditioneerd om te geloven dat er een bepaalde leeftijd is die 'precies goed' is. Samen met dat idee komen er 'regels' in het spel van het leven:
Je zou eind twintig moeten trouwen, niet te vroeg, maar niet zo laat dat je de Rechtsaf persoon meestal rond de 27-30, oud genoeg om maak een verstandige beslissing , maar jong genoeg om niet te worden bespot als te kieskeurig omdat ze zo lang hebben gewacht.
Vrouwen zouden kinderen moeten krijgen op de leeftijd van 35, of God verhoede, er zullen vreselijke dingen met hen gebeuren. Ze worden routinematig gebombardeerd met de dreiging van mogelijke gezondheidscomplicaties en geboorteafwijkingen. Als ze kinderen hebben, worden ze op de speelplaats spottend getagd met 'de oudere moeder', lastiggevallen door jonge ouders die onaangename vragen stellen of ongevraagd en kwetsend commentaar geven, zoals: 'Ik weet niet hoe je het deed op 40-jarige leeftijd. Ik heb gewonnen' Ik heb na 30 jaar nog kinderen, het is gewoon te riskant. '
Een andere favoriet van mij is dat er tegen je dertigste van je wordt verwacht dat je een vaste baan hebt, een fatsoenlijk inkomen hebt, bijdraagt aan een pensioen en een huis wilt kopen (mogelijk met de persoon met wie je trouwde op de 'perfecte leeftijd' van 27 jaar). ).
wat te doen als je 2 jongens leuk vindt?
Het leven is voor ons netjes afgebakend in een reeks chronologische gebeurtenissen die we moeten treffen als boogschutters die een mythische roos raken. Het is geen wonder dat mensen het gevoel hebben dat ze op een bepaalde leeftijd hun hoogtepunt hebben bereikt, dat hun beste jaren achter de rug zijn en dat ze 'gewoon niet kunnen' omdat de datum op hun rijbewijs zegt dat ze te oud zijn om: zwemmen, ballet beginnen, zingen, lid worden van een fanfare, lesgeven, enz.
Ik heb nieuws voor je: niet elke acteur, schrijver, zanger of atleet begon zijn carrière op jonge leeftijd. Velen sloegen gewoon door en bleven doen waar ze van hielden tot die gelukkige pauze op hun pad kwam. Er zijn veel mensen die leeftijdsbarrières hebben doorbroken en de kansen hebben overwonnen, waardoor ze het beste deel van hun leven ver na hun twintigste, dertigste en veertigste binnenkomen.
Charles Darwin was 50 toen hij schreef Over de oorsprong van de soorten in 1859. De populaire modeontwerpster Vera Wang begon pas met het ontwerpen van trouwjurken toen ze 40 werd. Stripboeklegende Stan Lee was 39 toen hij Spider-Man schreef. Samuel L. Jackson was 46 toen hij een begrip werd bij Pulp Fiction , en de beroemde chef-kok Julia Childs debuteerde op haar show, De Franse chef-kok, op de levendige leeftijd van 51. Dit is slechts het topje van de ijsberg, de lijst is eigenlijk uitputtend.
Misschien vind je dit ook leuk (artikel gaat hieronder verder):
- Als je bang bent om je dromen te volgen, lees dan dit
- 8 dingen die de meeste mensen een leven lang nodig hebben om te leren
- 15 citaten om te onthouden wanneer u zich verloren voelt in het leven
- De lelijke waarheid over het leven die niemand je wil vertellen
- De echte reden waarom je faalangst hebt (en wat je eraan kunt doen)
- Waarom je een persoonlijk ontwikkelingsplan nodig hebt (en 7 elementen die het moet hebben)
Persoonlijk wil ik mijn oma bedanken voor mijn doorzettingsvermogen. Mijn grootmoeder emigreerde van Polen naar Canada toen ze 50 was. Dat is niet gemakkelijk gezien de taalbarrière en de leeftijd. Ik ken niet zoveel mensen die bereidwillig alles in de steek zouden laten en naar een ander land zouden verhuizen om een nieuw leven te beginnen, een nieuwe vriendenkring te maken en werk te zoeken terwijl ze te maken hebben met mogelijk leeftijdsdiscriminatie.
Onverschrokken door dat alles, zette ze door, leerde Engels, schreef zich in voor de universiteit en werd kleuterleidster. Het idee dat ze te oud was om een nieuwe taal te leren, naar de universiteit te gaan, lerares te worden of nieuwe vrienden te maken, liet ze er niet van weerhouden de sprong te wagen. Ze deed het gewoon.
Vele jaren later snel vooruitspoelen. Toen ik eind dertig naar Engeland verhuisde en ik last had van golven van heimwee en me vreselijk alleen voelde, dacht ik vaak aan mijn grootmoeder en zei tegen mezelf: 'Als ze het op haar vijftigste zou kunnen, kan ik het ook.' Ik herinnerde mezelf eraan dat ze niet alleen ouder was, maar dat ze het moeilijker had vanwege de aanvankelijke taalbarrière.
Ik haalde een pagina uit haar boek, zette door en stortte me op het creëren van het leven dat ik wilde hebben. Ik maakte een nieuwe, hechte vriendenkring, en kreeg uiteindelijk werk in het door mij gekozen vakgebied. Het feit dat ik ouder was toen ik naar een ander land verhuisde, liet me niet alleen van mijn spel afbrengen. Ik nam het in mijn pas. Het was eng, het was moeilijk, maar het was het waard.
Dus waarom komt dit gevoel van een hoogtepunt van een bepaalde leeftijd zo vaak voor onder ons?
Het probleem ligt in de manier waarop leeftijd in de media wordt gepresenteerd. Ageism is springlevend. We worden gebombardeerd met beelden van jonge, hete, mooie mensen die fantastische dingen doen en opwindende levens leiden. Als oudere mensen opmerkelijke dingen doen, staren we met slappe kaken dat ze iets hebben bereikt. We vieren zelden oudere mensen zoals ze zouden moeten worden gevierd. De media infantiliseert hun prestaties, of veegt ze af als rare juweeltjes die niet de norm zijn.
Hier is het ding - dat is een leugen. Wij 'gewone mensen', knobbels, bultjes, rimpels en alle vormen de meerderheid. Die hete, jonge (vaak geairbrushte) lichamen vormen de minderheid. We zijn verlamd om het tegenovergestelde te geloven. We worden ertoe gebracht te geloven dat als we eenmaal die 'piekleeftijd' hebben bereikt en de denkbeeldige grens overschreden die de samenleving voor ons heeft gesteld, we onzichtbaar worden.
Dit is waar het verraderlijke idee dat we onze top in het leven hebben bereikt begint, en waar plezier en het leven ten volle eindigen. We hebben de media nodig om op te treden en de prestaties van ouderen als norm te vieren, niet als een anomalie. We moeten wijsheid en ervaring vieren, niet alleen aanbidding en jeugd.
De samenleving heeft ouderdom veranderd in een spook dat al onze beslissingen achtervolgt, bewust en onbewust. Zouden wij? Moeten we niet? Hoe zal ik daardoor naar mijn leeftijd kijken? Stop hiermee. Stop met jezelf te saboteren. Er is geen 'piek' - er is vandaag. Er is zonneschijn, er is verliefdheid, er is liefdesverdriet, verwondering, gelach, gezang en onnoemelijke dingen die je kunt doen met je leven, of er is thuis zitten en het leven aan je voorbij laten gaan omdat iemand zei dat je te oud bent om het zelfs maar te proberen.
Kies maar.
Ik snap het, het is niet gemakkelijk om de negatieve stemmen in ons hoofd te herprogrammeren, ze uit te schakelen of ze de hele tijd te negeren. Het vergt hard werken en oefenen om die stemmen te dempen, maar doe het.
We worden allemaal ouder, het is onvermijdelijk dat we ooit allemaal ouder zullen zijn. We zullen niet voor altijd 25 zijn. Dus waarom staan we erop onszelf de rest van ons leven aan een onmogelijke norm te houden? De sleutel is om blijf doen wat je doet als je het leuk vindt, en laat de nee-zeggers naar de achtergrond verdwijnen.
Onthoud: het leven heeft alleen zijn hoogtepunt bereikt als je gelooft het heeft.
Klinkt dit bij jou? Heb je critici en twijfelaars getrotseerd - zowel intern als extern - en een droom of doel nagestreefd voorbij de 'piekjaren' die de samenleving voor ons definieert? Laat hieronder een reactie achter en deel je verhaal met andere lezers.
