Conflict is een inherent onderdeel van de menselijke ervaring ...
Het is hoe we omgaan met die onvermijdelijke conflicten die ons helpen om te bepalen wie we zijn en onze relaties met anderen.
Er zijn gezonde en ongezonde manieren om met drama, conflicten en de problemen die zich in het leven voordoen, om te gaan.
Mensen die geen gezonde coping-mechanismen hebben of niet in staat zijn om conflicten aan te gaan, hebben meer kans op langdurige gevolgen voor de geestelijke gezondheid, spanningen en tumultueuze relaties.
In 1968 creëerde Dr. Stephen Karpman de Karpman Drama Triangle om sociale interacties te modelleren die kunnen plaatsvinden in buitensporige, destructieve conflicten tussen mensen. Het onderscheid tussen 'buitensporig, destructief' is de sleutel.
Dr. Karpman koos 'dramadriehoek' boven 'conflictdriehoek' omdat het model niet bedoeld was om een letterlijk, werkelijk slachtoffer te definiëren.
Het is eerder bedoeld om het gedrag te modelleren van een persoon die zichzelf als slachtoffer voelt of ziet.
De Karpman-dramadriehoek is ook niet bedoeld om gezonde meningsverschillen of argumenten te omvatten, alleen buitensporig, destructief gedrag dat schadelijk is voor de deelnemers.
De driehoek van Karpman bestaat uit drie punten met drie respectievelijke actoren: de vervolger, het slachtoffer en de redder.
De vervolger
De vervolger is de persoon waarvan wordt aangenomen dat hij de slechterik is.
Het kan zijn dat deze persoon de schuld bij het slachtoffer legt. Ze kunnen boos en onderdrukkend zijn, controlerend , star, overdreven kritisch, pessimistisch of rigide.
Ze kunnen zichzelf belangrijk vinden, het gevoel hebben dat ze superieur zijn aan het slachtoffer, of proberen het slachtoffer het gevoel te geven dat ze minder zijn dan de vervolger.
Hun motivaties kunnen al dan niet duidelijk zijn. Het kan zo simpel zijn als misbruik maken van en een andere persoon gebruiken, of het kan een ander dieper probleem op het werk zijn.
Het slachtoffer
Het slachtoffer ziet zichzelf als hopeloos en hulpeloos verloren, volkomen machteloos om uit eigen beweging enige zinvolle verandering voor zichzelf tot stand te brengen.
Ze wentelen zich in zelfmedelijden en weigeren elke poging om zichzelf op te heffen of beslissingen te nemen. Ze vluchten vaak voor hun problemen in plaats van naar manieren te zoeken om ze aan te pakken.
Ze kunnen zich schamen en machteloos zijn, zichzelf ervan overtuigen dat ze niet de middelen of het vermogen hebben om hun problemen op te lossen, terwijl ze tegelijkertijd niets doen om het zelfs maar te proberen.
Het slachtoffer dat momenteel niet wordt vervolgd, kan op zoek gaan naar een vervolger en een redder om hun eigen wentelende cyclus van zelfmedelijden voort te zetten.
De redder
De redder is geen goed of nobel persoon in de Karpman-driehoek. De redder is een enabler.
Ze bieden de indruk dat ze willen helpen door het slachtoffer te redden van hun eigen slechte keuzes of passiviteit.
Dit is vaak een zelfverdedigingsmechanisme waarmee ze hun eigen problemen kunnen vermijden terwijl ze zichzelf ervan overtuigen dat ze vooruitgang boeken door het slachtoffer te redden van de vervolger.
Ze kunnen ook op zoek zijn naar sociaal krediet door een redder en helper te zijn. Dit is vermomd als zorg voor het welzijn van het slachtoffer, maar dient om hun zelfmedelijdend gedrag mogelijk te maken, aangezien het het slachtoffer toestemming geeft om te falen en hen niet verantwoordelijk houdt voor hun eigen keuzes en leven.
De Karpman-driehoek in actie
Niet elk conflict zal resulteren in de vorming van een dramadriehoek, maar er kan een driehoek ontstaan wanneer iemand in de rol van slachtoffer of vervolger stapt.
Het slachtoffer of de vervolger zal dan proberen andere mensen in het conflict te trekken. Als vervolger zullen ze op zoek gaan naar een slachtoffer. Als het slachtoffer is, kunnen ze op zoek gaan naar een vervolger (als er geen aanwezig is) en een redder.
Deze rollen zijn niet statisch en zullen in de loop van het drama veranderen.
Het is niet ongebruikelijk dat het slachtoffer de redder inschakelt, waardoor het slachtoffer de redder kan zien als een andere vervolger en zijn cyclus van zelf-slachtofferschap kan voortzetten.
De verschillende deelnemers fietsen het vaakst van rol naar rol, hoewel elke persoon doorgaans een overheersende rol zal hebben waarin ze zich vaak bevinden.
Dr. Karpman geloofde dat deze rol is geformuleerd in de ontwikkeling van de vroege kinderjaren binnen de gezinsdynamiek.
Elke persoon in de dramadriehoek haalt een soort van ongezonde vervulling uit hun interactie.
Soms, wederzijdse afhankelijkheid kan een rol spelen tussen Redder en Slachtoffer.
Misschien vind je dit ook leuk (artikel gaat hieronder verder):
- Hoe u drama kunt vermijden en ervoor kunt zorgen dat het uw leven niet verpest
- Hoe anderen te helpen in hun tijd van nood
- 10 manieren om te aardig te zijn, zal slecht voor je aflopen
- 9 voorbeelden van aandachtzoekend gedrag bij volwassenen
Loskomen van de dramadriehoek
Een persoon kan zich losmaken van de cyclus van de dramadriehoek door te begrijpen dat hij betrokken raakt, in welke rol hij past, waarom hij meedoet en welke stappen hij kan nemen om zijn perceptie en acties in deze dynamiek te veranderen.
Niet alle conflicten zijn schadelijk en ongezond. Mensen zullen meningsverschillen hebben, ruzie maken, hulp nodig hebben en van tijd tot tijd een helper moeten zijn.
Er ontstaan problemen wanneer deze dingen op een ongezond of destructief niveau worden gedaan.
Merk je dat je regelmatig bij drama betrokken bent? Denk na over de conflicten waarin u betrokken bent geweest met andere mensen of levenssituaties.
Er zijn tijden dat de vervolger eigenlijk een externe omstandigheid is in plaats van een persoon.
Een persoon kan bijvoorbeeld zijn baan verliezen, om welke reden dan ook, en in een slachtofferrol terechtkomen alsof het universum tegen hem is uitgelijnd, waardoor hij zichzelf toestemming geeft om zich te wentelen in zelfmedelijden.
Ze kunnen het hun baas kwalijk nemen dat ze zijn ontslagen, terwijl het door hun eigen fouten was dat ze werden ontslagen.
Als de vervolger
De vervolger kijkt als persoon vaak naar geef iedereen de schuld, behalve zichzelf voor hun tegenslagen en problemen.
Er komt een tijd dat je moet stoppen en je af moet vragen of ze in feite niet de reden zijn voor hun eigen mislukkingen en tegenslagen.
Ze zullen moeten stoppen met zoeken naar iemand anders die de schuld kan geven van hun ongeluk, tegenslag of problemen, en moeten zoeken naar gezondere manieren om met hun stress om te gaan.
Als de redder
De redder is constant op zoek om andere mensen te redden ten koste van hun geestelijke gezondheid en welzijn.
Ze kunnen het gevoel hebben dat alles mis zal gaan als ze er op de een of andere manier niet bij betrokken zijn, waarbij ze volledig negeren dat dingen met of zonder hen zullen doorgaan.
De redder kan veel opofferen, tot het punt waarop het hen schade of problemen in hun leven bezorgt, om te proberen het slachtoffer van zichzelf te redden.
De persoon die zichzelf in de rol van Redder bevindt, moet vaak een gezonde grensopbouw verkennen en leren dat ze de wereld niet kunnen redden, en dat zichzelf martelen geen nobele onderneming is.
Als het slachtoffer
Het slachtoffer gedijt bij het gevoel alsof ze geen controle over het leven hebben. Ze gedijen op het gevoel alsof ze helemaal geen controle meer hebben, dat dingen gewoon met hen gebeuren, ongeacht de acties die ze ondernemen.
Ja, er zijn zeker momenten waarop het leven een slechte hand zal behandelen en we gewoon moeten lijden door wat ons overkomt.
Maar vaker wel dan niet, zijn er acties die we kunnen ondernemen om de klappen te verzachten, verantwoordelijkheid te nemen voor ons eigen leven en geluk, en door te gaan met het opbouwen van het soort leven dat we willen.
Een overgang naar de empowerment-dynamiek (TED)
In 2009 bracht David Emerald een boek uit met de titel, 'The Power of TED * (* The Empowerment Dynamic).'
Emerald's boek probeerde mensen in staat te stellen te ontsnappen aan deze cyclus van negatieve conflicten door elke rol in een positievere richting te verschuiven met gezondere ideeën en gedrag.
Het slachtoffer verschuift naar de Schepper, de vervolger verschuift naar de Uitdager en de Redder verschuift naar de Coach.
Van slachtoffer tot schepper
De verschuiving van slachtoffer naar schepper berust op twee hoofdkenmerken.
1. De Schepper moet de vraag 'Wat wil ik?' Kunnen beantwoorden en verbeteren van hun vermogen om een pad naar hun uiteindelijke doel te vinden.
De verandering van perspectief stelt de Schepper in staat om te verschuiven van een mentaliteit van stilstaan bij het probleem en hoe het hen beïnvloedt, naar een bekrachtigende rol van oplossingsgericht denken.
De focus op een uitkomst geeft de Schepper weer kracht, waardoor ze hun positie kunnen vinden en vooruitgang kunnen boeken tegen hun problemen.
2. De Schepper moet leren hun reacties te kiezen op de problemen die het leven hen met zich meebrengt.
Iedereen zal met moeilijkheden te maken krijgen, van klein tot tragisch. Het enige waar we echt controle over hebben, is hoe we ervoor kiezen om op hen te reageren.
Dat is niet bedoeld om iemand die het slachtoffer of de overlevende is van een traumatische situatie, in diskrediet te brengen. Het doel is om niet in de val van Slachtoffer te trappen, waar de persoon zichzelf in een negatieve cyclus vastzet van hoe hulpeloos en hopeloos ze zijn.
Slachtofferschap is een mentaliteit van voortdurende wee als ik, wat niet hetzelfde is als iemand die werd geschaad door een andere persoon of omstandigheid.
Van vervolger tot uitdager
De uitdager is een persoon of situatie die de Schepper oplegt. Dit mag geen persoon zijn. Het kan een gezondheidsprobleem zijn of een externe omstandigheid die zich oplegt aan de Schepper, ongeacht hun keuzes.
Als persoon kan een uitdager een negatieve of positieve invloed hebben. Het verschil zit hem in de motivaties van de uitdager.
Een negatief persoon in de rol van Uitdager kan proberen de controle over de Schepper te behouden en te vestigen.
Ze doen dit vaak om egoïstische redenen, om te vermijden dat ze zelf het slachtoffer worden, of omdat ze hun eigen problemen op de Schepper overbrengen.
Een positief persoon in de rol van Challenger kan helpen nieuwe kansen te creëren en groei in een Schepper te bevorderen door hen uit te dagen op manieren die niet destructief zijn.
Een altruïstisch persoon in een Challenger-rol kan een zinvolle motivatie bieden die de Schepper tot grotere hoogten zal inspireren.
Van redder tot coach
Het verschil tussen een Redder en een Coach zit in hun relatie tot het Slachtoffer of de Schepper.
kurt hoek keert terug naar wwe
De coach begrijpt dat ze geen echte macht hebben om iemand anders te repareren dan zichzelf. Ze trekken gezonde grenzen, kunnen motivatie en begeleiding bieden, maar ze streven er niet naar het emotionele gewicht van de strijd van de Schepper te dragen.
Ze zullen gezonde grenzen handhaven en niet toestaan dat ze verwikkeld raken in het conflict dat gaande is tussen de Schepper en de Uitdager.
Zinvolle veranderingen aanbrengen in persoonlijke relaties
Het vermogen om gezonde persoonlijke relaties met andere mensen te hebben en te behouden, is geworteld in begrip van het zelf.
Men moet begrijpen waarom ze de dingen doen die ze doen, waarom ze de dingen voelen die ze voelen, als ze hopen hun potentieel te ontsluiten en als mensen te groeien.
Bijna iedereen wil een gelukkig en vredig leven. Om een gelukkig en vredig leven te hebben, moet men in staat zijn om gezonde conflicten en oplossingen te hebben.
Iedereen zal ze ervaren - en iedereen kan zijn vermogen om met de wereld om te gaan en zijn persoonlijke doelen te bereiken, verbeteren.
Het verlangen om zichzelf te verbeteren en werk te maken van zelfverbetering omarmen, helpt ons naar ons geluk en onze gemoedsrust te leiden.
