In de meeste boeken en films verlopen gesprekken gemakkelijk, geestig en meestal met volledig begrip tussen elke betrokken persoon.
In het echte leven worden gesprekken halverwege onderbroken en later op een onbepaald punt hervat.
In het echte leven hebben mensen geen idee wat ze zeggen, maar ze weten diep en absoluut dat ze iets van binnen hebben dat eruit moet.
In het echte leven kunnen twee mensen vaak - heel vaak - denken dat ze het over één onderwerp hebben, maar elke persoon heeft een ander idee van wat dat onderwerp eigenlijk is.
Factor in mentale paraatheid, fysieke vermoeidheid, tijd, plaats, situatie, vergelijkingen uit het verleden, effect op de toekomst, relatiestatus en andere stukjes die te talrijk zijn om op te noemen, en het resultaat valt niet te ontkennen: er wordt veel gezegd in deze wereld van ons, maar hoeveel wordt er begrepen?
Dit zijn slechts 8 van de barrières die een effectieve communicatie in de weg staan.
1. Niet opletten
Dit lijkt de meest voor de hand liggende barrière tussen partijen die met elkaar kunnen communiceren.
Om effectief te kunnen communiceren, moeten een spreker en een luisteraar op elkaar letten. Dit omvat aandacht voor het betreffende onderwerp, bewustzijn van lichamelijke signalen, plus emotioneel bewustzijn.
Veel mensen zien gesprekken echter als sparringpartijen, waarbij ze weinig aandacht besteden aan signalen of andere opvattingen.
Of ze spreken over dingen waar ze weinig van af weten, zonder aandacht te hebben besteed aan het opdoen van de nodige kennis.
Opletten doe je het beste voordat je je mond opent. Het is een manier om nieuwsgierig genoeg te zijn om dingen over de wereld te willen weten.
Mensen die nieuwsgierig en oplettend zijn, zijn over het algemeen geweldige gesprekspartners. Als ze ook gevoelig zijn voor het comfort van de mensen om hen heen, kunnen ze uitzonderlijke gesprekspartners zijn.
Als tijdens een fascinerend gesprek bijvoorbeeld persoon A merkt dat de gedachten van persoon B afdwalen (wat misschien blijkt uit het feit dat persoon B dingen herhaaldelijk nodig heeft), en verder merkt dat persoon B onbewust friemelt of veel meer knippert dan normaal, kan het gesprek worden gestuurd naar een vocale pitstop, waardoor persoon B zowel opgelucht als zelfverzekerd voelt dat het gesprek zal worden voortgezet waar het was gebleven.
2. Niet met vertrouwen spreken
Als we jong zijn, gebruiken we 'like' honderd keer in twee minuten, of 'um' en 'uh-huh.' Jonge monden missen het zelfvertrouwen om de tijd te nemen om hun gedachten met hun woorden te verbinden.
Oudere oren vinden die vocale plaatsaanduidingen over het algemeen echter verkeersdrempels in gespreksstroken.
Als er tijdens een gesprek woorden aan ons ontsnappen, moeten we voldoende zelfvertrouwen hebben om dat te zeggen. Bang zijn om een gesprek te onderbreken is een irrationele angst die menig potentieel interessante uitwisseling heeft verstikt.
En voor degenen die spreken alsof elke uitspraak een vraag is, de mentale koers omkeren en bezit van uw woorden krijgt gegarandeerd veel minder geïrriteerde reacties.
Toestemming vragen om je mening te geven, is niet het doel van een gesprek waarin we delen wie we zijn, wat we weten en (heel belangrijk) wat we zouden willen weten.
3. Gedraagt zich niet met vertrouwen
Sommige mensen zullen opzettelijk ergens anders kijken dan naar de persoon met wie ze praten, en het is een goede gok dat die mensen zich hebben afgevraagd waarom de aandacht zo snel wankelt van wat ze zeggen.
Mensen zijn net zo goed visuele communicatoren als verbaal. In aanvulling op lichaamstaal oogcontact is erg belangrijk voor een effectieve discussie.
Dit betekent niet dat je een doordringende blik moet oefenen. Op zijn eenvoudigst betekent het dat je naar de andere persoon moet kijken zoals iemand de intieme innerlijke ruimte heeft binnengelaten die nodig is voor een echt gesprek.
Kijk naar hun ogen, hun gezichtsuitdrukkingen, let zelfs op hun kleding (een persoon in comfortabele kleren en schoenen is een persoon die bereid is om te praten).
Oogcontact vermijden zal iemand altijd 'verschrikken', ongemakkelijk of - erger nog - ongeïnteresseerd doen lijken, wat leidt tot een doodskus.
4. Obstinance
Gedefinieerd: 'De eigenschap dat hij moeilijk te hanteren of te overwinnen is.'
Dit is een van de grootste belemmeringen voor communicatie. In haar pogingen om bullish te zijn, zaait halsstarrigheid gevoelens van ongeluk tussen alle betrokkenen.
We kennen allemaal mensen die al een besluit hebben genomen over iets en zich niet laten leiden door feiten of logisch debat.
Deze houding van 'sta je mannetje' leidt ertoe dat anderen aan zulke mensen denken als 'waarom zou je je druk maken?' gevallen.
Waarom zou je proberen een gesprek te voeren als niets wat gezegd wordt toch iets van belang zal zijn voor zulke mensen?
Het heeft geen karaktereigenschappen om koppig te zijn. Om bot te zijn, negen van de tien keer komt er één gewoon over als een volmaakte eikel.
Misschien vind je dit ook leuk (artikel gaat hieronder verder):
- 8 manieren waarop mannen en vrouwen anders communiceren
- De 8 geheimen van effectieve communicatie
- 45 communicatiecitaten om harmonie te brengen aan geliefden, vrienden, familie en collega's
- Hoe diepgaande, uitdagende onderwerpen te debatteren zonder dat het een verhit argument wordt
- Hoe duidelijker te spreken, stop met mompelen en word elke keer gehoord
- 18 interessante woorden om toe te voegen aan uw mentale woordenboek
5. Trouw
Soms, net als bij koppig zijn, kiezen mensen partij op basis van de meest misleidende redenen, en dan voelen ze zich genoodzaakt hun trouw te verdedigen ten koste van de daadwerkelijke communicatie.
Deze loyaliteiten kunnen politiek, religieus, persoonlijk zijn - het maakt niet uit. Wat belangrijk is, is het besef dat een niet-onderzochte loyaliteit meer een valstrik is dan een troost.
Wil een gesprek enige relevantie hebben, dan mag het geen reeks uit het hoofd geleerd praatpunten, gebrabbel of neerbuigende afkeuring zijn.
6. Liefde
Laten we even in tegenspraak zijn. Liefde zou The Great Opener Of Souls moeten zijn, maar ik stel voor dat veel mensen 'liefde' gebruiken als een middel om te ontsnappen aan een gesprek waarin ze geconfronteerd zouden kunnen worden met het onthullen van zichzelf.
De kans is groot dat we op een gegeven moment een minnaar hebben horen zeggen: 'We hebben geen woorden nodig', omdat L-O-V-E.
En voor sommigen van ons is dat ook echt van toepassing. Sommigen van ons zijn zo empathisch afgestemd op onze minnaars die woorden staan soms in de weg.
Maar voor de meesten van ons hebben we onze woorden nodig. We hebben de woorden nadrukkelijk nodig.
Praten zou geen klus tussen harten moeten zijn, het zou net zo moeten zijn als seks of een rustige avond thuis.
Liefde moet altijd gesprekken op gang brengen, nooit snuiven.
7. De Disgorger
Over gevangen gesproken, er is geen manier om je niet opgesloten te voelen als je met een ontgoochelaar praat.
Dit is de 'nou ja, eigenlijk' persoon in je leven. Dit is degene die een proefschrift heeft voorbereid om bij de minste provocatie in je oren te vallen.
Dit is ook degene die zich afvraagt waarom zoveel mensen ergens anders moeten zijn als hij zijn mond opendoet.
Gesprekken worden verondersteld tweerichtingsverkeer te zijn, geen pedante lezingen.
Toch nemen zo velen het op zich om wie-wat-wanneer-waar-waarom-en hoe mensen binnen een centimeter van het geduld van die mensen te komen.
Soms is dit geduld op de proef gesteld, soms is het een gevolg van niet-bewust zijn, maar het eindresultaat is altijd ergernis voor degenen aan de ontvangende kant.
Het gevoel hebben dat het nodig is om te allen tijde alles te zeggen, logenstraft meer dan een lichte aanraking van onzekerheid , en daarbij wordt anderen gevraagd om rustig te blijven zitten totdat de onthaalperiode is voltooid, waarna ze hun onwetendheid kunnen toegeven en dankbaar kunnen zijn voor de verloren wijsheid.
Dit zal een wanhopige gesprekspartner altijd eenzaam achterlaten.
halloween (franchise) films
8. Ongevoeligheid
Dit is vergelijkbaar met opletten, maar verschilt daarin dat een ongevoelig persoon zich vaak richt op dingen die zijn opgemerkt om het te gebruiken voor een ingebeeld (en bestraffend) voordeel.
Als we iemand horen zeggen: 'Als advocaat van de duivel', weten we dat we waarschijnlijk een hoop ongevoeligheid zullen zien paraderen als een open gezichtspunt.
Als we iemand horen zeggen: 'Dus wat je zegt is', weten we dat we op het punt staan pijnlijk verkeerd te worden geïnterpreteerd, zodat de ongevoelige persoon ons met dolken kan aanvallen.
Als we iemand horen zeggen: 'Je kunt natuurlijk niet tegen een grapje', weten we dat er niets humoristischs tot bloei is gekomen.
De ongevoeligen zijn niet op zoek naar effectieve communicatie, ze zijn op zoek naar afweer, uitval en stuwkracht.
Zwijgen is goud
We willen allemaal gehoord worden, maar dat mag eigenlijk niet ten koste gaan van luisteren naar anderen
Effectieve communicatie betekent in wezen: 'Van mens tot mens: ik zie je.'
Het vermogen om met elkaar te communiceren is het grootste geschenk dat we hebben, omdat we daarmee expansief zijn, niet beperkt, we zijn verbonden, niet geïsoleerd.
Dus soms is de grootste belemmering om iemand anders in geest, lichaam en ziel te horen, te vergeten dat, hoewel onze mond inderdaad opengaat, ze ook gemakkelijk kunnen sluiten wanneer dat nodig is.
