Inhoudsopgave
- Waarom is zelfbeeld belangrijk?
- Hoe wordt het zelfbeeld gevormd?
- Dr. Carl Rogers 'drie delen van zelfconcept
- De multidimensionale zelfconceptenschaal van Dr. Bruce A. Bracken
- De invloed van zelfbeeld op gedrag
- Zelfconcept en stereotypering
- Hoe ons eigen zelfconcept het gedrag van anderen kan beïnvloeden
- Duidelijkheid van zelfconcept ontwikkelen
- Op zoek naar het ideale zelf
Het antwoord op de vraag hoe je een gelukkig, vervullend leven kunt creëren, is geworteld in zichzelf begrijpen.
Want, ziet u, alleen door uzelf te begrijpen, kunnen we de juiste keuzes maken die ons zullen leiden naar het soort leven en geluk dat we zoeken.
Een begrip van zelfconcept kan helpen verduidelijken en verstevigen wie u als persoon bent, wat u leuk vindt aan uzelf, wat u niet leuk vindt aan uzelf en wat u moet veranderen.
Dus, wat is zelfbeeld?
De term zelfconcept wordt in de psychologie gebruikt als een middel om de gedachten en overtuigingen te identificeren die een persoon over zichzelf heeft en hoe hij zichzelf ziet.
Zelfconcept omvat wat een persoon gelooft dat hun eigenschappen zijn, wie en wat ze zijn.
Het is als een mentaal beeld van wie je denkt te zijn als persoon.
Waarom is zelfbeeld belangrijk?
Het zelfbeeld van een persoon helpt hem te bepalen wie hij denkt te zijn en hoe hij in de wereld past. Dat op zich maakt zelfbeeld belangrijk omdat elk individu zichzelf wil kennen en het gevoel hebben dat ze erbij horen
Het is op iedereen van toepassing, omdat iedereen een soort van overtuiging zal hebben over wie of wat ze zijn.
Dat kan voor sommigen een plakkerig concept zijn, vooral voor degenen die het idee van etiketten verwerpen of etiketteren als iets slechts.
hoe weet ik of ze me leuk vindt?
Neem de houding aan van een opstandige, vrije geest. Die persoon wil misschien niet het gevoel hebben dat hij beperkt is tot een bepaalde set van houdingen of levenswijzen. De persoon vindt het misschien niet prettig om het gevoel te hebben dat ze in een doos worden gestopt waar ze niet in thuishoren.
Het is echter handig om die kaders te begrijpen, omdat ze u kunnen helpen de wereld op verschillende manieren te zien.
De opstandige, vrije geesten van de wereld delen eigenschappen zoals elke andere groep mensen. In feite is hun verlangen om niet te worden gecategoriseerd en in een hokje gestopt, een eigenschap die ze vaak met elkaar delen.
De persoon die aan de wereld uitzendt, hetzij door middel van woorden of daden, dat hij een opstandige, vrije geest is, zendt een duidelijke boodschap uit over de persoon die hij denkt te zijn. Dat geloof is een zelfbeeld.
Dus of we het nu leuk vinden of niet, zelfbeeld is belangrijk omdat het de basis is van onze identiteit.
Hoe wordt het zelfbeeld gevormd?
Een zelf is niet iets statisch, vastgebonden in een mooi pakket en aan het kind overhandigd, klaar en compleet. Een zelf wordt altijd. - Madeleine L’Engle
De psychologie kent veel theorieën over waarom mensen zijn zoals ze zijn, waarom ze zich voelen zoals ze zich voelen en hoe ze de persoon worden die uiteindelijk zal worden.
Er is een overvloed aan theorieën over talrijke facetten van de geest. Zelfconcept is niet anders.
De sociale identiteitstheorie stelt dat het zelfconcept uit twee verschillende delen bestaat: persoonlijke identiteit en sociale identiteit.
Iemands persoonlijke identiteit omvat persoonlijkheidskenmerken, overtuigingen, emoties en kenmerken die helpen om elke individuele persoon te definiëren. Het is puur intern.
Sociale identiteit is daarentegen meestal extern. Het omvat de groepen waartoe we behoren en waarmee we ons identificeren of als. Dat kan seksueel, religieus, educatief, raciaal, carrièregericht zijn, of eigenlijk elke groep mensen waarmee iemand zich kan identificeren.
De vorming van zelfbeeld begint als een kind, al vanaf drie maanden oud. De baby begint te beseffen dat ze een unieke entiteit zijn door feedback te krijgen over hun interacties met de wereld.
Ze kunnen huilen en aandacht krijgen van een ouder, een stuk speelgoed duwen en zien dat het beweegt, of lachen en een andere persoon zien lachen.
Deze acties beginnen de weg te bereiden voor de ontwikkeling van een zelfconcept.
Naarmate het kind groeit, wordt zijn zelfbeeld ontwikkeld door middel van interne en externe middelen. De interne facetten zijn datgene wat de persoon over zichzelf denkt. Het externe komt van familie, gemeenschap en andere sociale invloeden.
Iemand die is opgegroeid in een ruige, individualistische samenleving, kan zichzelf zien of zichzelf proberen te omschrijven als een ruige, individualistische persoon, of hij dat nu werkelijk is of niet.
Dit soort invloed komt tot uiting in het genderen van speelgoed. Als de samenleving gelooft en leert dat een jongen niet met poppen mag spelen, dan zal de jongen eerder geneigd zijn te denken: 'Ik ben een jongen, daarom zou ik niet met poppen moeten spelen.'
En hetzelfde geldt voor meisjes. Als de samenleving gelooft en leert dat een meisje geen videogames mag spelen, dan zal ze eerder geneigd zijn te denken: 'Ik ben een meisje, daarom zou ik geen videogames moeten spelen.'
Zelfconcept is vloeiend. Hoewel het zich op jonge leeftijd begint te vormen, zal het gedurende het hele leven van een persoon voortdurend veranderen als ze nieuwe dingen ervaren, nieuwe kennis opdoen en beginnen uit te vinden wie ze werkelijk zijn onder alle externe invloeden die hen gedurende de hele tijd zijn opgedrongen. hun leven.
Misschien groeit de jongen op met het besef dat het oké voor hem is om van poppen te houden en wordt hij een verzamelaar. Misschien besluit het meisje dat ze zoveel van videogames houdt dat ze werkt om een game-ontwikkelaar te worden.
Dr. Carl Rogers 'drie delen van zelfconcept
De bekende humanistische psycholoog Dr. Carl Rogers geloofde dat er drie verschillende delen zijn van iemands zelfbeeld: eigenwaarde, zelfbeeld en ideaal zelf.
Eigenwaarde is hoeveel iemand zichzelf waardeert.
Eigenwaarde wordt beïnvloed door interne en externe factoren. Intern is het grotendeels hoe we over onszelf denken, onszelf vergelijken met anderen, hoe anderen op ons reageren en het soort feedback dat we onszelf geven.
Extern kan het worden beïnvloed door feedback die we krijgen van de wereld of van andere mensen.
Iemand die regelmatig dingen probeert, maar daar niet in slaagt, loopt waarschijnlijk een negatieve invloed op zijn zelfrespect.
De feedback die ze van andere mensen krijgen over wie ze zijn of wat ze proberen, heeft ook invloed op hun zelfrespect. Negatieve feedback kan het gevoel van eigenwaarde doen afnemen, terwijl positieve feedback dit kan opbouwen.
Zelfbeeld is hoe een persoon zichzelf ziet.
Zelfbeeld valt niet noodzakelijk samen met de werkelijkheid. Iemand die worstelt met depressie, angst of andere psychische problemen, kan het gevoel hebben dat hij veel slechter is dan hij in werkelijkheid is.
Mensen kunnen gemakkelijk in negatieve gedachten over zichzelf vervallen als ze niet goed opletten om ze te vermijden.
Aan de andere kant kan een persoon ook een ongelooflijk overdreven gevoel van eigenwaarde en zijn. Hun zelfbeeld kan kunstmatig worden opgeblazen door ego, arrogantie en eigendunk.
De meerderheid van de mensen zal een mix van sterke zelfbeeldovertuigingen hebben over het hele spectrum.
Voorbeelden die overeenkomen met het zelfbeeld kunnen zaken zijn als fysieke kenmerken, persoonlijke eigenschappen, sociale rollen en abstracte existentiële uitspraken ('Ik ben een spiritueel persoon.' 'Ik ben een christen.' 'Ik ben een Wiccan').
Het ideale zelf is de persoon die we willen zijn.
Iedereen met interesse in zelfverbetering zal kijken naar wat zij beschouwen als hun tekortkomingen om ze te vergelijken met hoe ze zouden willen zijn. Misschien wil de persoon meer gedisciplineerd, onbevreesd, creatiever of een betere vriend
Iemands perceptie van een ideaal zelf kan ook niet in overeenstemming zijn met de realiteit als ze een onrealistische kijk hebben op de eigenschap die ze willen verbeteren. Ze kunnen merken dat ze een doel bereiken dat niet bestaat.
Congruentie en incongruentie
Rogers bedacht de termen congruentie en incongruentie om te helpen verduidelijken hoe goed iemands begrip van de realiteit overeenstemde met zijn zelfbeeld.
Ieder mens ervaart de werkelijkheid op zijn eigen specifieke manier. Hun percepties worden niet alleen gevormd door feiten, maar ook door anekdotische ervaringen uit hun leven.
Congruentie treedt op wanneer het zelfconcept van een persoon redelijk dicht bij de feitelijke realiteit aansluit. Incongruentie is wanneer het zelfbeeld van een persoon niet overeenkomt met de feitelijke realiteit.
Rogers geloofde dat incongruentie is geworteld in de manier waarop hun ouders van het kind hielden. Als de liefde en genegenheid van de ouders voorwaardelijk waren en verdiend moesten worden, is de kans groter dat de persoon een vertekend beeld heeft van hoe ze passen en hoe ze zich tot de wereld verhouden.
Onvoorwaardelijke liefde aan de andere kant bevordert het congruentie en een realistisch zelfbeeld over hoe een persoon in de wereld past.
Incongruentie op jonge leeftijd kan bijdragen aan persoonlijkheidsstoornissen.
De multidimensionale zelfconceptenschaal van Dr. Bruce A. Bracken
Dr. Bruce A. Bracken ontwikkelde zijn eigen multidimensionale zelfconceptenschaal die zes primaire groepen kenmerken omvat die helpen om het zelfconcept te definiëren. Dit zijn:
Fysiek: hoe we eruit zien, fysieke gezondheid, fysieke fitheid (' ik ben lelijk
Sociaal: hoe we omgaan met anderen, zowel geven als ontvangen ('Ik ben aardig')
Familie: hoe we omgaan met gezinsleden, hoe we omgaan met gezinsleden ('Ik ben een goede moeder')
Competentie: hoe we omgaan met de basisbehoeften van ons leven, werk, zelfzorg ('Ik ben een bekwaam schrijver')
Academisch: intelligentie, school, leervermogen (' ik ben dom
Beïnvloeden: interpretatie en begrip van emotionele toestanden ('Ik ben gemakkelijk zenuwachtig')
De twee perspectieven kunnen worden gecombineerd om in te zoomen op meer specifieke eigenschappen die een persoon helpen om zijn zelfbeeld beter te definiëren.
Misschien vind je dit ook leuk (artikel gaat hieronder verder):
- Als je jezelf beter wilt leren kennen, stel dan deze 7 vragen
- Wie ben ik? Het diepgaande boeddhistische antwoord op deze meest persoonlijke vraag
- Hoe u trots op uzelf kunt zijn
- Hoe u comfortabel in uw eigen huid kunt zitten
- Hoe u de woorden en daden van anderen niet persoonlijk kunt opvatten
De invloed van zelfbeeld op gedrag
Zelfconcept beïnvloedt het gedrag sterk omdat het ervoor zorgt dat een persoon zichzelf dicteert wat hij wel of niet kan bereiken door zelfcategorisering.
Elke persoon heeft overtuigingen en vooroordelen van verschillende categorieën in zijn leven, of ze zich er nu van bewust zijn of niet. Mensen zullen veel van hun beslissingen nemen op basis van deze overtuigingen en vooroordelen.
Laten we ter verduidelijking een paar voorbeelden bekijken.
Anne omschrijft zichzelf als een vrijgevochten reiziger. Ze houdt ervan om een licht leven te leiden waar ze kan oppakken en gaan zoals ze dat wil.
Na jaren reizen en de wereld zien, begint ze het gevoel te krijgen dat ze zich wil settelen, misschien een relatie en een gezin wil hebben.
hoe je beleefd een date afwijst?
Een relatie en gezin zullen betekenen dat ze een deel van die vrijgevochten reiziger verliest die deel uitmaakt van haar identiteit, zodat ze een stabielere en consistentere levensstijl kan hebben.
Ze vindt het misschien moeilijk om te verzoenen dat ze zich wil settelen en een gezin wil hebben met haar identiteit als een vrijgevochten reiziger.
In dit voorbeeld kan Anne zich in conflict voelen omdat haar eerdere verlangen om een vrije geest te zijn en reizen lijnrecht in strijd is met haar nieuwe verlangen om zich te vestigen en een gezin te stichten. Ze zal die verschillen moeten verzoenen en nieuw gedrag moeten ontwikkelen dat relevanter is voor haar opkomende verlangens.
Greg omschrijft zichzelf als een introverte, verlegen persoon. Als gevolg hiervan vermijdt hij regelmatig sociale activiteiten en socialisatie, want dat is gewoon niet wie hij denkt dat hij is.
Greg kan in feite een sociaal persoon zijn als hij zichzelf toestaat om uit zijn doos te stappen en met andere mensen om te gaan.
Zelfs als Greg het moeilijk heeft met socialisatie, zijn dit vaardigheden die hij zou kunnen leren en oefenen zelfhulpboeken of therapie als hij voorbij zijn zelfclassificatie als een introverte, verlegen persoon kon kijken.
Er zijn veel mensen die worstelen met socialisatie. Velen van hen noemen zichzelf introverte mensen, terwijl ze in werkelijkheid misschien worstelen met sociale angst of depressie.
Een introverte persoon is gewoon iemand die zijn energie terugwint door tijd alleen door te brengen. Het betekent niet dat ze verlegen zijn, niet kunnen functioneren in sociale situaties, niet charmant of zachtaardig kunnen zijn, of te maken hebben met overweldigende angst voor socialisatie.
Gregs incongruente overtuiging dat hij een introverte, verlegen persoon is, versterkt zichzelf totdat hij ervoor kiest om uit de dozen te breken waarin hij zichzelf heeft gestopt.
Stacy gaat inzien dat veel van haar levensproblemen het gevolg zijn van het feit dat ze een lui persoon is die verantwoordelijkheid vermijdt. Ze merkt misschien op dat ze een lui, onverantwoordelijk persoon is, maar besluit zichzelf niet langer als deze dingen te omschrijven.
In plaats daarvan wil ze een proactieve, verantwoordelijke persoon zijn, dus zij stopt met het saboteren van haar eigen succes en leven
In haar verlangen om te veranderen, onderzoekt ze wat een persoon proactief en verantwoordelijk maakt, en begint ze haar eigen gedragingen en beslissingen over die concepten te vormen. Dat leidt er weer toe dat ze zichzelf verandert en haar leven ten goede
Het veranderen of veranderen van iemands zelfconcept is een proces dat wat tijd in beslag neemt. Het is moeilijk om vastgeroeste gewoonten te veranderen en nieuwe, gezondere te ontwikkelen.
Maar in dit voorbeeld identificeerde Stacy haar negatieve eigenschappen en ontwikkelde ze een actie om ze te vervangen door positievere.
Ze hield zichzelf voor dat ze een luie, onverantwoordelijke persoon was en verving haar gewoonten door die van een persoon die proactief en verantwoordelijk is, waardoor ze zichzelf in een gezondere mentaliteit veranderde.
John leeft een zittende, ongezonde levensstijl. Hij begrijpt dat een gebrek aan lichaamsbeweging en junkfood schadelijk is voor zijn gezondheid op de lange termijn. John bezit niet de eigenschappen die je van een actief, gezond persoon zou verwachten.
Maar hij kan die gewoonten ontwikkelen door te besluiten een actief, gezond persoon te worden. John doet onderzoek naar gezond eten, begint beter voedsel te kopen en vindt een trainingsroutine die hem in staat stelt om te veranderen in een gezonder, actiever persoon.
Incongruenties in het zelfbeeld van een persoon kunnen pijnlijk en moeilijk zijn als de persoon probeert te achterhalen wie ze zijn en hoe ze in de wereld passen.
Een thuisblijvende vader die er trots op is een familieman te zijn, zal zijn hele realiteit doen schrikken als zijn vrouw besluit hem te verlaten, omdat het hem zal doen twijfelen of hij een goede familieman en partner is geweest.
Een door carrière gedreven vrouw kan haar leven in vraag stellen als ze gehandicapt raakt en haar baan verliest. Ze weet misschien niet zeker of de offers die ze heeft gebracht de moeite waard waren of niet als ze zichzelf niet langer als een carrièrevrouw kan omschrijven. Ze zal een nieuwe manier moeten vinden om zichzelf te identificeren.
Aan de andere kant van de medaille kan een persoon zijn incongruenties gebruiken om zijn zelfverbetering en empowerment te sturen, net zoals Stacy en John deden.
hoe niet zo lelijk te zijn?
Iemand die begrijpt wie hij is, kan er gemakkelijker achter komen hoe hij zich kan verbeteren op de gebieden van zijn leven die volgens hem ontbreken. Iedereen kan de negatieve percepties vervangen door positieve, nieuwe gedragingen en processen introduceren, en verandering ten goede
Zelfconcept en stereotypering
Het categoriseren van mensen en zichzelf kan voor sommigen een lastig onderwerp zijn. Niemand vindt het prettig om het gevoel te hebben dat ze onder de loep worden genomen en geanalyseerd.
Zelfconcept is niet alleen een nuttig hulpmiddel voor clinici, maar ook voor de gemiddelde persoon die zichzelf beter wil begrijpen en geluk wil vinden.
Toch kan het ook problematisch zijn. Als je je bewust bent van de categorieën die er zijn, kan dit invloed hebben op iemands perceptie van wie ze denken dat andere mensen zijn of zouden moeten zijn.
De carrièrevrouw heeft misschien niet veel tolerantie voor andere mensen die hun loopbaan niet zo serieus nemen als zij. De kunstenaar kan andere kunstenaars afwijzen omdat ze hun kunst niet beoefenen of zo productief zijn. Andere mensen kijken misschien neer op het thuisblijven van vader omdat hij het traditionele werk niet heeft behouden zoals ooit van een man werd verwacht.
Als we ons bewust zijn van hoe we onszelf definiëren, kunnen we dichter bij andere mensen komen te staan, vooral door te voorkomen dat we in deze stereotiepe denkvallen terechtkomen.
Ieder mens is anders, met zijn eigen unieke traject in dit bestaan. Wat logisch is voor de carrièrevrouw, de artiest of de vader die thuis blijft, is misschien niet relevant voor andere soorten carrières, artiesten of ouders die thuis blijven.
Niemand past netjes in één generieke doos. Men moet ervoor zorgen dat zijn eigen vooroordelen en opvattingen niet op andere mensen worden geprojecteerd.
Hoe ons eigen zelfconcept het gedrag van anderen kan beïnvloeden
Mensen behandelen andere mensen over het algemeen zoals ze zijn toegestaan. Zelfbeeld speelt een belangrijke rol in hoe andere mensen ons zullen zien en behandelen.
Dit is waar het algemene advies van: 'Doe alsof je het haalt!' is van toepassing.
Iemand die zichzelf omschrijft als incompetent of onbetrouwbaar, zal waarschijnlijk ook zo door anderen worden beschouwd.
Ongeacht hoe waar dit is, als iemands zelfbeeld deze opvattingen omvat, zullen ze waarschijnlijk op deze manier over zichzelf praten. Ze kunnen ook in gedragspatronen vervallen die deze mening bevestigen, omdat ze hebben geaccepteerd dat dit gedrag is wie ze werkelijk zijn.
Gezien het bewijs dat ze krijgen, zullen andere mensen vaak de mening van deze persoon over zichzelf delen. Dat wil zeggen, tenzij ze een goede vriend of familielid zijn die deze persoon op een heel andere manier ziet dan hoe ze zichzelf zien.
Dat kan ook positief werken. Een persoon die gelooft in zichzelf en een sterk gevoel van eigenwaarde naar voren brengt, zal waarschijnlijk eerder positief worden behandeld.
De persoon die vertrouwen in zichzelf uitstraalt, wekt eerder vertrouwen bij andere mensen, vooral als zij hun beweringen kunnen onderbouwen met acties en resultaten.
Congruentie brengt het individu op een plek waar ze precies begrijpen wat ze de wereld te bieden hebben. Het kan niet alleen een positieve en negatieve invloed hebben op de manier waarop iemand zichzelf behandelt, maar ook op hoe de rest van de wereld hem zal behandelen.
Duidelijkheid van zelfconcept ontwikkelen
'Als je echt je eigen identiteit hebt, blijf je doen wat je denkt dat echt goed voor je is, en begrijp je ook de volgende stap die je wilt zetten. - Helmut Lang
De ontwikkeling van een begrip van iemands zelfconcept kan hen helpen beter te begrijpen waarom ze de wereld zien zoals ze doen, waarom ze zich voelen zoals ze zich voelen en waarom ze de beslissingen nemen die ze doen.
Het smeden van overeenstemming tussen realiteit en zelfbeeld kan een persoon helpen zich beter te verhouden tot de wereld en op weg te gaan naar geluk. Het stelt een persoon in staat om gemakkelijker te identificeren op welke gebieden van zijn leven werk en verbetering nodig zijn.
Journaling is een effectieve manier om iemands zelfconcept te ontwikkelen en te begrijpen. Iemand die in een dagboek bijhoudt wie hij denkt te zijn en dat toetst aan zijn keuzes in het leven, zal in staat zijn om duidelijker te zien waar de verschillen zijn.
Om dit echt te laten werken, moet je naar hun keuzes kijken en tot op de bodem uitzoeken waarom ze de beslissingen nemen die ze doen. Is het logischer of emotioneler? Wat was de basis van die beslissingen? Wat waren de alternatieven? Hoe zijn die beslissingen verlopen?
Therapie kan een belangrijk hulpmiddel zijn. Een goede therapeut kan een waardevol perspectief van een derde partij bieden dat elders misschien niet beschikbaar is. Een therapeut kan zijn cliënt ook helpen bij het navigeren door de emotie rond besluitvormingsprocessen, omdat emotionele beslissingen mogelijk niet in overeenstemming zijn met rationaliteit of rede.
Het onderzoeken van iemands verleden en eerdere beslissingen zal ook duidelijkheid verschaffen over iemands emotionele toestand en toekomstige emotionele beslissingen.
Een persoon kan veel over zichzelf leren door de keuzes die hij in zijn leven heeft gemaakt te ontleden en te onderzoeken, of dit nu alledaags of levensveranderend is. Hoe meer iemand hun keuzes in het leven begrijpt, hoe duidelijker ze zichzelf kunnen zien en hoe beter ze daartoe zijn toegerust goede beslissingen nemen die hun ware verlangens weerspiegelen.
Op zoek naar het ideale zelf
Het ideale zelf is hoe iemand zich voorstelt aan het einde van zijn reis te zijn. Het kost tijd, toewijding en discipline om belangrijke veranderingen aan te brengen om de persoon te zijn die ze willen zijn.
Die reis is absoluut de moeite waard omdat het een middel is om gemoedsrust en geluk in dit leven te vinden.
Iemand die leeft tegen wie hij werkelijk is, zal een eindeloze strijd voeren tegen zijn eigen geest, in een poging om tussen wie hij is en wie hij denkt dat ze moeten zijn, op een rijtje.
De persoon die in staat is om te leven in overeenstemming met zijn ideale zelf, zal veel minder interne conflicten hebben over zijn plaats in de wereld.
Het maakt niet uit om te zoeken naar wie je bent. Zoek de persoon die je wilt zijn. - Robert Brault
